Eerste week
3 maart 2016 - Chios, Griekenland
Tja, ik realiseerde me net dat m'n eerste week er vandaag op zit. Niet te geloven. Wat een emoties, wat een andere wereld. Ik moet zeggen dat het al een stuk rustiger is, bij mij van binnen. Het werk is inmiddels mijn werk geworden en ik kan met enige afstand naar de mensen kijken die langskomen in de kliniek of in de medic-bus.
Maar wat een drama: Mensen komen hier aan na soms maanden lopen, door de jungle, zeggen ze zelf. Door de bergen. Dan in zo'n klote bootje, onder doodsbedreiging: jij of je koffer.......Dus de meesten hebben helemaal niets meer.
Als ze aan land komen worden ze eerst met de bus naar Vial gebracht, een kamp zo'n 10 km het land in. Daar worden ze geregistreerd. Daarna kwamen ze allemaal naar Suda, het kamp waar ik werk, waar de kliniek staat. Daarvandaan reisden ze door naar Athene. Maar omdat het nu vastloopt, ze mogen niet meer verder, zijn er drie nieuwe kampen geopend, allemaal in Chios-stad.
Wij werken als medisch team nu 's morgens in de kliniek en 's middags met de medic-bus de andere kampen langs. Het is nog te doen met voedsel/water/sanitair maar men verwacht dat het zo overvol raakt dat er chaos zal ontstaan. Wij moesten vandaag om 18 uur sluiten terwijl er nog mensen zaten te wachten. Je moet ergens een lijn trekken anders houden we het samen ook niet vol.
Ik ga dan terug naar ons appartement, kook een lekkere hap en slaap in m'n bedje.... Zij "slapen" met 100 in een tent, huilende kinderen, zweetvoeten, allemaal hoesten en verkouden, en dan de onzekere dag van morgen... Zucht.
Ik voel me sterk (na een flinke dip). Ik doe wat ik kan en de wereld redden kunnen we alleen samen.
Dank voor alle steun!! lieve groet
Liefs
Sterkte meid,voor de komende tijd!
Wat een ellende maar wat dapper en mooi te lezen dat het al voelt als jouw werk. Het lijkt mij emotioneel super zwaar.
We denken hier aan je hoor en steunen je op afstand. Dikke zoen!!
Mooi ook om aan het eind te lezen: 'Ik voel me sterk'. Je hebt nog een aantal weken te gaan, dus houd dat gevoel vast, zou ik zeggen!
En weet je gesteund door het 'thuisfront', dat in alles met je meeleeft.
Liefs en groeten, Jan
Wat ben je mooi werk aan het doen! Hou je taai En vergeet jezelf en je maten niet. We krijgen hier ook door dat de vluchtelingenstroom stagneert in heel Griekenland. Ook dat er vanuit Europa geld en hulpgoederen komen, maar of dat genoeg is...........
Dank je voor je mooie blogs. Ik krijg er nu een veel beter beeld bij wat er nu precies speelt. Wat een heftige situatie eigenlijk (wist ik wel, maar zo wordt het veel echter), maar wat ben ik trots dat jij dit nu aan het doen bent! Het ga je goed en hopelijk ook steeds wat meer voor de vluchtelingen.
Liefs Lisanne
Je bent een parel! wat maken we er in europa een puinhoop van zeg. Enorm. Hebben jullie hulp nodig van het medische team van st. bootvluchteling? Kan ik voor je verbinden.
Ik vind het fijn om te lezen dat je ook goed voor jezelf zorgt! ga door, hou vast en hou vol! dikke zoen Marion
Nog heel veel sterkte voor de komende tijd en dank je wel dat je dit met ons wil delen .
Veel sterkte, denk ook aan jezelf en fijn dat we op deze manier met je mee kunnen leven. Liefs Roelof en Froukje