Vrolijk pasen

24 maart 2016 - Chios, Griekenland

En zo komt er ineens een einde aan een missie.

Vanmorgen de dag gestart met een team vergadering. Daar hoorden we dat het eerste team, waartoe ik behoor, volgende week dinsdag naar huis gaat..... Zijn er nog vragen? Ja, waarom wachten we tot dinsdag als er geen werk meer is en er geen zicht is op ander werk op korte termijn? Mag ik niet op zaterdag vliegen? Deze vraag werd teruggelegd bij MdM Amsterdam en het kan: ik vlieg zaterdag terug naar huis.

Dit is een rare gewaarwording moet ik zeggen. Ineens is het dan voorbij en kijk ik weer vooruit naar wat er thuis gaande is. Ook prima natuurlijk maar wel een andere wereld. Fijn om weer bij Marcel te zijn!

Ondertussen zijn er nog zo'n 30 mensen in Souda kamp. We hebben ze vandaag allemaal gecontroleerd op luizen. Er waren een paar kinderen en hun moeder positief. Maar goed dat dit nu gebeurt en niet in een overvol kamp.

Morgen gaat team twee naar Vial, dat nu functioneert als detentie centrum. Het is morgen onafhankelijkheidsdag in Griekenland en zo kan het Griekse team vrij krijgen. We zijn nu gewoon met te veel mensen hier en het is goed om terug te gaan. Ik heb aangeboden dat ik evt. inzetbaar ben als er ineens heel veel werk te doen zou zijn vanwege wat voor reden dan ook.

Wat ik nog kwijt wil is dat het vluchtelingen probleem zo groot gemaakt wordt terwijl het dat, in mijn ogen, niet is of niet hoeft te zijn. Er zijn ong. 50.000 vluchtelingen in Griekenland op dit moment. Als je die verdeeld over Europa, of zelfs over Nederland, vind je ze niet terug. In Libanon bv. zijn meer dan een miljoen Syriërs. Terwijl daar 5 miljoen mensen wonen en het land veel kleiner is dan het onze. Waar hebben we het over. Rechtse bangmakerij. Echt. Populisme waar ik moeilijk tegen kan. Deze mensen zoeken alleen een veilige plek en rust.

Ik moet geregeld denken aan het lied van 'de Dijk': Ga in mijn schoenen staan, wat had jij gedaan.....  Bedenk eens dat jouw huis is platgebombardeerd en die van je buren ook. Er zijn familieleden en vrienden van je omgekomen. Je kinderen kunnen niet meer naar school of universiteit en er is geen uitzicht dat het beter wordt. Wat had jij gedaan...?

https://www.youtube.com/watch?v=amyLdu9Bdmg

Sorry, ik moest het even kwijt.

Dank voor al jullie meeleven, lieve berichtjes, heel fijn. Ik zie jullie gauw weer.

Lotty

Foto’s

4 Reacties

  1. Lisanne:
    25 maart 2016
    Jeetje Lotte, wat een bizarre gewaarwording allemaal.. Ik kan er met mijn kop niet bij.. Je hebt inderdaad gelijk dat het gemakkelijk zou moeten kunnen! In ieder geval een goede reis gewenst!
    Liefs Lisanne
  2. Joannet:
    25 maart 2016
    Hoi! Wat een totale verandering van de situatie!! Ik ben het met je eens, ik voel me totaal niet overspoeld door vluchtelingen! Maar wel door verhalen over vluchtelingen. Gelukkig ook goede verhalen, naast verdrietige verhalen, opruiende verhalen, etc. Als je wilt kun je in Nederland een brede blik hebben wat betreft de vluchtelingen. En wij zijn geholpen door jou met verslagen uit de eerste hand. Dankjewel. En tot gauw ziens!!! Hele goeie thuisreis!!
  3. Anja:
    25 maart 2016
    Ben het met je eens Lotty.
    Wel gezellig dat je op Marcels verjaardag weer thuis komt! Goede vlucht!

    liefs, Ton en Anja
  4. Janneke:
    25 maart 2016
    Ha kanjer
    Eindelijk een berichtje van mij...
    Geweldig wat je gedaan hebt in de afgelopen weken!
    Ik ben het ook helemaal met je eens mbt het aantal vluchtelingen en de opruiende teksten en praatjes in het nieuws.
    Ik zit aan het andere eind van de reis van de vluchtelingen: een vluchtelingencentrum in Noorwegen. Ik zie alleen maar dankbare mensen, die liefst gisteren de taal zouden willen leren om mee te kunnen doen in de maatschappij. Wat ik hier merk is dat men lijdt onder de onzekerheid van het wachten en het heen en weer verhuis van het ene opvangcentrum naar het andere... Er is zo'n behoefte aan een 'eigen' plekje met voldoende privacy en zekerheid. Dat zou sneller moeten kunnen...
    Liefs!
    Je nichtje Janneke